Popiół

Kiedy spada ostatnia łza
A krzyk nie wypływa z piersi
Wspomnienia otacza tak gęsta mgła
Umysł uczucia już mieści

I chcesz gdzieś iść
Ale nie wiesz dokąd
Serce chcę bić
Znów żyć wysoko
Marzenia śnić
Gdy zamkniesz oko
Czuć a nie tlić
Znów tak głęboko

Człowiek ciekawa tak to istota
Która odczuwać chce wiele
A kiedy wyjście znajduje w kłopotach
Kolejnych szuka w popiele