Bywa

Bywa, że otacza smutek
Bywa, że lecisz bezwładnie
Bywa, że choć na górze
To się zaszywasz na dnie

Bywa, że buduje radość
Bywa zbyt mocny upadek
Bywa, że lepszą jest nagość
Niż trwanie wśród wielu zagadek

Bywa, że los znów niepewny
Bywa, że parkiet zbyt śliski
Bywa, że cel tak odległy
Jednak jest bardzo bliski

Bywa, że na sercu rana
Bywa, że oś tylko w zera
Bywa, że drugi raz sama
Rzeka swe brzegi otwiera

Bywa, że umysł spokojny
Bywa, że nazbyt uroczy
Bywa, że znajduje wojny
A potem beztrosko się droczy

Bywa, że czekam na jutro
Bywa, że patrzę w przeszłość
Bywa, że dzisiejszą furtką
Lepiej iść w teraźniejszość