Krosno

W samotności idą
Bezszelestne kroki
Z nimi w ciszy giną
Umysłu uroki

Wędrują uczucia
Muskające dłoń
Mylące przeczucia
Opuszczenia toń

Przechodzą emocje
Załamując ręce
Sentymentu porcje
Przygladają się klęsce

I nikt tu nie wstanie
I nic tu nie wzrośnie
Pozostaje trwanie
Przy marazmu krośnie

Słuchając: Ennio Morricone- Volti e Fantasmi