Ususzony kwiat

Niewystarczająca z rana
By być kochana
Na tyle nieperfekcyjna
By z losem nie wygrać

Otulona przez wiatr
Nie szuka innych ramion
Ususzony kwiat
Szumi wśród licznych znamion
Za nią czasu szmat
Uśmiechy innych ranią
Wśród licznych wad
Woli być samą

Niewystarczająca wieczorem
Zawsze nie w porę
Wszystko utracone
Klucze do serca zgubione

Słuchając: Milu – Jeszcze będzie piękniej