Długie dni, błogie wieczory…

(…) Jestem w chwili ulotnej, z której zdjęcia potnę
Tylko czemu moje oczy stają się wilgotne

(…) Na tę scenę zbliżenie teleobiektywu
Wartko, żwawo jak rzeka, nie czekam

(…) Łączą dwa bieguny
Uzależnieni jak ćpuny
On ją czule tuli
Ona znika w jego koszuli

(…) Odnaleźć się w tym co jest, a nie było wczoraj
Nie łamać się i światło nieść, już pora

Napiszę tekst po zmroku stawiając milion kroków
Napiszę wiersz, który powstaje idąc nocą w amoku…

Spokój jest w Tobie, w Twoim uśmiechu
Bezpieczeństwo w objęciach zaklęte od wieków
Beztroska w ich umysłach, małych, nieświadomych…

(…) Idąc do domu, twardo stawiając stopy, odwracam się, lecz to nie Ty